Η Επανάσταση του 1821, υπό την ιατρική και υγειονομική προοπτική, είχε τις ρίζες της στους μετασχηματισμούς στην αυτοκρατορική διακυβέρνηση της υγείας, οι οποίοι εκδηλώνονταν κατά τόπους και με αποσπασματικό τρόπο από τον 18ο αιώνα. Η βιαιότητα, όμως, της πολεμικής δεκαετίας 1821-1831, η ανάδειξη ενός δυναμικού ιατρικού και γραφειοκρατικού προσωπικού, οι επιδράσεις των φιλελλήνων αλλά και η ίδια η ιατρική των αρχών του 19ου αιώνα, που προωθούσε την αποϊεροποίηση του σώματος και του πολιτικού, συνέβαλαν αποφασιστικά στη θεσμοποίηση και τη σταθεροποίηση των μετασχηματισμών στη Νότια Βαλκανική, ώστε να διαμορφωθούν οι συνθήκες συγκρότησης της ελληνικής δημόσιας υγείας.